Kancelaria adwokacka – Warszawa, Kraków, Katowice

Nie ma przeszkody do zmiany np. powództwa petytoryjnego na posesoryjne – podlegające rozpoznaniu w postępowaniu odrębnym, lecz także w procesie. Jeśli natomiast powód zmienia powództwo w ten sposób, że występuje z nowym roszczeniem obok pierwotnego, sąd rozpoznaje nowe roszczenie jako sprawę oddzielną, gdy jest dla niej właściwy, w przeciwnym zaś razie przekazuje sprawę (co do nowego roszczenia) sądowi właściwemu. Gdy jednak Continue reading →

Sąd powinien pouczyć powoda zarówno o następstwach zmiany powództwa, jak i o celowości takiej zmiany, jeżeli jednak powód (będąc do tego wyłącznie uprawniony) nie zmienia powództwa, sąd nie może sam dokonać takiej zmiany ani tym bardziej rozstrzygać o innym przedmiocie, choćby uzasadnionym pod względem faktycznym i prawnym. W określonych zaś rodzajach spraw sąd może zasądzić ponad żądanie zgłoszone w pozwie, nie może jednak zmienić lub uzupełnić podstawy faktycznej pozwu (art. 321 k.p.c.). Gdyby jednak okazało się, że podtrzymywanie dotychczasowej podstawy faktycznej prowadziło do odrzucenia pozwu na skutek np. niedopuszczalności drogi sądowej, natomiast możliwa jest zmiana tej podstawy w taki sposób, iż droga sądowa stanie się dopuszczalna, powód mógłby – ewentualnie pod wpływem sugestii sądu – zmienić powództwo. Sąd jednak powinien uznać za niedopuszczalną zmianę powództwa prowadzącą właśnie do odrzucenia pozwu, a dokonaną przez powoda bez świadomości grążących mu w następstwie tego konsekwencji.

Zmiana powództwa jest dopuszczalna, jeżeli nie wpływa na właściwość sądu (art. 193 k.p.c.). Podstawową zatem przesłanką wszelkiej zmiany powództwa jest, aby sąd pierwszej instancji był nadal rzeczowo i miejscowo właściwy dla zmienionego powództwa oraz, aby istniały wszystkie bezwzględne przesłanki procesowe (w szczególności dopusz- czalność drogi sądowej). Poza tym sprawa powinna nadawać się do tego samego trybu postępowania rozpoznawczego.

W sprawach z zakresu prawa pracy, gdy komisja pojednawcza przekazuje sprawą sądowi pracy – wskutek niedojścia do zawarcia ugody – wniosek pracownika o polubowne załatwienie sprawy zastępuje pozew jednakże pracownik zamiast wystąpienia z tym wnioskiem do komisji pojednawczej może wnieść pozew do sądu na zasadach ogólnych (art. 254 k.p.).

Powód może dochodzić jednym pozwem kilku roszczeń przeciwko temu samemu pozwanemu, jeżeli nadają się Continue reading →

W razie konieczności wezwania lub zawiadomienia innych osób, należy zażądać od powoda informacji o nich i o ich adresach oraz zażądać odpisów pism procesowych i załączników dla każdej z tych osób, chyba że informacje te lub odpisy znajdują się już w aktach sprawy. Jeżeli wezwanie lub zawiadomienie następuje z urzędu, to w razie niezłożenia przez powoda odpisów pism i załączników przewodniczący powinien zarządzić sporządzenie tych Continue reading →

Natomiast wiążący charakter ma dla sądu wniosek powoda o zawiadomienie osoby, która powinna być powodem w sprawie. W postępowaniu wszczętym z powództwa pracownika z zakresu prawa pracy sąd może dokonać z urzędu wezwania osoby trzeciej do udziału w sprawie w charakterze strony pozwanej (art. 477 k.p.c.).

W każdym wypadku zgłoszenia wniosku, jak i działając z urzędu, sąd wydaje postanowienie. Postanowienie sądu o wezwaniu do Continue reading →

Wskazane jest złożenie wyjaśnienia na piśmie może ono zostać także złożone ustnie do protokołu posiedzenia niejawnego, na którym sąd rozpoznaje wniosek. Autorytet moralny sędziego przemawia za wiarygodnością złożonego wyjaśnienia i jeżeli strona żądająca wyłączenia zaprzecza jego prawdziwości, obowiązana jest wskazać i udowodnić okoliczności, które by podważały tę wiarygodność.

Continue reading →

Zwrot wniosku z powodu jego wadliwości nie może nastąpić w sprawie, która mogła zostać wszczęta z urzędu. Kodeks reguluje szczegółowo, kto jest uprawniony do zgłoszenia wniosku o wszczęcie danego rodzaju postępowania, przy czym uprawnienie to przyznaje z reguły osobom zainteresowanym (np. w sprawie o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie) bądź też osobom ściśle określonym (np. w sprawie o ubezwłasnowolnienie), a także organom administracji państwowej (np. w przedmiocie zabezpieczenia spadku). Przewodniczący zatem już podczas wstępnych czynności powinien zbadać, czy wniosek został zgłoszony przez osobę uprawnioną, w razie zaś wyniku negatywnego – skierować sprawę na posiedzenie niejawne w celu oddalenia (a nie odrzucenia) wniosku (art. 514 § 2 k.p.c.), chyba że sprawa mogła zostać wszczęta z urzędu, a istnieją okoliczności przemawiające za kontynuowaniem postępowania.

Zasadą jest, że sprawy cywilne rozpoznawane są w procesie jako głównym trybie postępowania rozpoznawczego, natomiast wyjątkiem jest poddanie ich trybowi postępowania nieprocesowego (art. 13 § 1 k.p.c.). Za kryterium rozgraniczenia sprawy procesowej od sprawy nieprocesowej przyjmuje się przede wszystkim występowanie w tej pierwszej dwóch przeciwstawnych podmiotów prawnych (stron procesowych), gdy w drugiej – liczba uczestników może być różna poza tym sprawa nieprocesowa w oznaczonych wypadkach może zostać wszczęta z urzędu, co niedopuszczalne jest w odniesieniu do sprawy procesowej. Sprawy procesowe mogą być – zgodnie z przepisami kodeksu – rozpoznawane bądź w postępowaniu zwykłym, przewidzianym dla większości spraw, bądź w postępowaniu odrębnym: przyśpieszonym lub uproszczonym (np. postępowanie w sprawach o naruszenie posiadania, postępowanie nakazowe i upominawcze) albo uregulowanym odmiennie ze względu na specyfikę (małżeńskie, ze stosunków między rodzicami i dziećmi). Wiele spraw cywilnych podlega rozpoznaniu w postępowaniu nieprocesowym nna podstawie odrębnych aktów normatywnych (np. art. 56 ustawy o księgach wieczystych i hipotece).

Strona może wypowiedzieć pełnomocnictwo procesowe również adwokatowi ustanowionemu dla niej z urzędu. Ustanowienie nowego pełnomocnika procesowego nie oznacza jednocześnie wypowiedzenia pełnomocnictwa dotychczasowemu pełnomocnikowi. To samo dotyczy adwokata ustanowionego dla strony zwolnionej od kosztów sądowych w razie zwolnienia go od obowiązku zastępowania strony w procesie (art. 94

W razie śmierci strony albo utraty przez nią zdolności Continue reading →

Jednakże strona nie może upoważnić do podpisania tej osoby, której właśnie udziela pełnomocnictwa. Ustanowienie adwokata dla strony zwolnionej od kosztów sądowych jest równoznaczne z udzieleniem mu pełnomocnictwa (art. 89, 90 i 118 k.p.c.)

W razie stwierdzenia, że pełnomocnik nie należy do kręgu podmiotów w tej mierze Continue reading →

Wykaz tych organizacji ustala w zarządzeniu Minister Sprawiedliwości. W sprawach wymienionych wyżej organizacja taka może również wstąpić do postępowania w każdym jego stadium. Organizacje społeczne, do których zadań statutowych należy ochrona środowiska, ochrona konsumentów albo Continue reading →

Sąd zawiadamia prokuratora o każdej sprawie, w której udział jego uważa za potrzebny (art. 59 k.p.c.), kierując się kryteriami omówionymi na wstępie. W szczególnej np. sytuacji, jeżeli sąd dojdzie do przekonania, że strona znajduje się w stanie psychicznym wyłączającym świadome i swobodne powzięcie decyzji i wyrażenie woli, który zagraża jej interesom, powinien uznać udział prokuratora w sprawie za Continue reading →

Przewodniczący wydziału wydaje zarządzenie w przedmiocie zarejestrowania pisma wszczynającego postępowanie w sprawie i założenia akt sprawy (§ 26 instr. sąd.). Za racjonalną należy przy tym uznać praktykę sądową, według której przewodniczący wydziału załatwia tzw. docernat wstępny, a więc wydaje zarządzenie dotyczące usunięcia braków formalnych pozwu (wniosku) i braku opłaty sądowej, wyznacza także termin pierwszego posiedzenia jawnego, po czym Continue reading →

Dodatkowe informację o przewodniczący wydziału

Ponadto przewodniczący wydziału sądu pierwszej instancji czuwa nad sprawnym tokiem postępowania odwoławczego, aż do przedstawienia akt sprawy sądowi rewizyjnemu, po zwrocie zaś akt zaznajamia się z orzeczeniami sądu rewizyjnego i zarządza, aby z orzeczeniami tymi zapoznali się sędziowie, którzy wydali zaskarżone orzeczenie, a w wypadku, gdy orzeczenie dotyczy istotnego zagadnienia prawnego Continue reading →

Do przedmiotu sporu nie wlicza się tego, co sąd zasądził ponad żądanie, gdyż nie było to objęte żądaniem. Wartość przedmiotu sporu z powództwa o ustalenie nie może być większa od wartości odpowiadającego mu powództwa o świadczenie. W odróżnieniu jednak od tej sytuacji przy powództwie o ustalenie właściwa jest wartość przedmiotu sporu aktualna w chwili wytoczenia tego powództwa. Przez roszczenie pieniężne rozumieć należy tylko Continue reading →