W szczególnie uprzywilejowanej sytuacji znajduje się zbywca lub licencjodawca licencji wyłącznej przy braku rozpowszechnienia utworu lub artystycznego wykonania w umówionym terminie, za które nabywca lub licencjobiorca ponoszą odpowiedzialność. Zbywca lub licencjodawca licencji wyłącznej mają w swoim arsenale wówczas aż pięć możliwych do zastosowania roszczeń, w tym dwie pary roszczeń alternatywnych, z których jedną stanowią roszczenia dodatkowe (por. przykład XI).
Powyższe uwagi dotyczyły jedynie roszczeń przewidzianych przez ustawę. Nie oznacza to, iż są to jedyne roszczenia, jakie zgłosić może niezadowolona z realizacji kontraktu strona umowy. Chodzi w tym wypadku przede wszystkim o roszczenia odszkodowawcze, które ustawa dopuszcza tylko w ściśle określonych okolicznościach (por. art. 55 ust. 2, art. 57 ust. 1 i art. 57 ust. 2 ustawy).
Najnowsze komentarze