Wydając wierzycielowi tytuł wykonawczy na podstawie zarządzenia tymczasowego, dołączyć należy również odpis tego postanowienia z uzasadnieniem w celu przekazania go organowi egzekucyjnemu dla doręczenia dłużnikowi. W sprawach, w których wykonanie postanowienia następuje z urzędu, odpis postanowienia z uzasadnieniem przeznaczonym dla dłużnika sąd przesyła bezpośrednio organowi egzekucyjnemu. Gdy dłużnikowi nie doręcza się postanowienia, nie doręcza mu się także zażalenia wierzyciela na to postanowienie.
Podstawową cechą postępowania zabezpieczającego, zapewniającą mu skuteczność, jest jego szybkość, dlatego przewodniczący, gdy tylko sprawa znajdzie się w stanie umożliwiającym nadanie jej biegu, co częstokroć ma miejsce już bezpośrednio po wpłynięciu jej do sądu (gdy pozew odpowiada warunkom formalnym i została uiszczona opłata sądowa), powinien niezwłocznie skierować ją na posiedzenie niejawne w celu wydania zarządzenia tymczasowego. Dotyczy to zwłaszcza wypadków nie cierpiących zwłoki, w których opóźnienie w rozpoznaniu wniosku o zabezpieczenie mogłoby wierzyciela narazić na szkodę (art. 736 k.p.c.). Natomiast sam przewodniczący nie może odmówić wydania zarządzenia tymczasowego. Jeżeli zatem wniosek o zabezpieczenie powództwa oceni wstępnie jako nieuzasadniony, powinien przedstawić go do rozstrzygnięcia całemu składowi sądu. Poza tym przewodniczący powinien niezwłocznie skierować wniosek na rozprawę, jeśli jest ona obligatoryjna z mocy przepisów szczególnych.
Najnowsze komentarze