Podstawowe przesłanki zabezpieczenia powództwa

– roszczenie, którego zabezpieczenia się żąda, należy do rozpoznania sądu powszechnego lub polubownego

– roszczenie jest wiarygodne

– brak zabezpieczenia mógłby wierzyciela pozbawić zaspokojenia albo zabezpieczenie jest konieczne dla zapewnienia wykonalności orzeczenia w sprawie (art. 730 § 1 k.p.c.).

Od ostatnio wymienionego wymagania istnieją wyjątki, a mianowicie nie jest konieczne uprawdopodobnienie, że brak zabezpieczenia pozbawiłby wierzyciela zaspokojenia:

– jeżeli chodzi o zabezpieczenie zapisu, gdy testament przewiduje jego zabezpieczenie (art. 737 § 3 k.p.c.)

– w sprawach o alimenty (art. 753 § 1 k.p.c.)

– w sprawach o renty o charakterze alimentacyjnym (art. 753 § 2 k.p.c. w zw. z art. 142 k.r.o.).

Zabezpieczenie roszczenia

Dopuszczalne jest zabezpieczenie roszczenia o przyszłe powtarzające się świadczenia, jednakże za okres nie dłuższy niż za jeden rok, jeżeli roszczenia tego można dochodzić zanim stanie się wymagalne. Wymienione ograniczenie czasowe nie ma zastosowania do roszczeń o alimenty i do roszczeń należnych z tytułu odpowiedzialności za uszkodzenie ciała lub za utratę życia żywiciela (art. 730 § 2, art. 753 § 3 k.p.c.). Także po uzyskaniu przez wierzyciela orzeczenia podlegającego wykonaniu dopuszczalne jest zarządzenie tymczasowe, jeżeli ma ono na celu zabezpieczenie roszczenia o świadczenia, których termin spełnienia jeszcze nie nastąpił. Odnosi się to nie tylko do zasądzenia świadczeń przyszłych powtarzających się, lecz przede wszystkim do wypadku, gdy zasądzone świadczenie rozłożone zostało w wyroku na raty (art. 730 § 3 w zw. z art. 720 k.p.c.).