Jeżeli kodeks przewiduje grzywnę bez określenia jej wysokości, grzywnę wymierza się w kwocie do pięciuset tysięcy złotych natomiast w razie oddalenia, zgłoszonego w złej wierze, wniosku o wyłączenie sędziego grzywna może zostać wymierzona do wysokości stu tysięcy złotych (art. 163 w zw. z art. 53 k.p.c.). Przepisy nie określają dolnej granicy grzywny. Wysokość grzywny zależy każdorazowo od uznania sądu, który w związku z tym powinien mieć na uwadze zarówno cel, jaki ma ona w konkretnym wypadku do spełnienia (m.in. także to, czy zostaje ona wymierzona po raz pierwszy), jak również sytuację materialną danej osoby. Grzywny ściąga się w drodze egzekucji sądowej na rzecz Skarbu Państwa.
Do wypadków zarządzenia przymusowego sprowadzenia lub aresztowania stosuje się odpowiednio przepisy kodeksu postępowania karnego. O ukaranie żołnierza w czynnej służbie zawodowej lub funkcjonariusza Policji i Służby Więziennej sąd powinien zwrócić się do ich władzy przełożonej dotyczy to także zastosowania środków przymusu.
W postępowaniu nieprocesowym – odwrotnie niż w procesie – rozprawa odbywa się w wypadkach wskazanych w ustawie (np. w sprawie o ubezwłasnowolnienie), w innych zaś wypadkach wyznaczenie rozprawy zależy od uznania sądu rozprawa powinna być wyznaczona zwłaszcza w sprawie, w której interesy uczestników są sprzeczne w celu umożliwienia im obrony ich praw mimo niewyznaczenia rozprawy sąd przed rozstrzygnięciem sprawy może wysłuchać uczestników na posiedzeniu sądowym lub zażądać od nich oświadczeń na piśmie we wszystkich sprawach z zakresu prawa rzeczowego. Jednakże nawet w wypadkach, gdy ustawa wymaga przeprowadzenia rozprawy, sąd może, bez wzywania zainteresowanych do udziału w sprawie, oddalić wniosek na posiedzeniu niejawnym, jeżeli z treści wniosku wynika oczywisty brak uprawnienia (legitymacji) wnioskodawcy (art. 514 k.p.c.).
Najnowsze komentarze