Uzupełnieniem ust. 2 art. 2 zmieniającej ustawy, istotnym dla producentów egzemplarzy fonogramów i wideogramów oraz ich dystrybutorów, jest ust. 4 powyższego artykułu. Pozwala on bowiem na kontynuację sprzedaży egzemplarzy fonogramów i wideogramów, np. utrwalających nie chronione w myśl przednowelizacyj- nych przepisów artystyczne wykonania (pochodzące sprzed 24.5.1974 r.), która to sprzedaż „zawartości magazynowej” przedsiębiorcy fono- lub wideograficznego ograniczona (uwarunkowana) została dwoma terminami: 1) jednorocznym od dnia wejścia ustawy w życie na jej przeprowadzenie (wyprzedanie wyprodukowanych przed wejściem nowelizacji w życie nośników) oraz 2) miesięcznym od dnia wejścia ustawy w życie na zgłoszenie przeznaczonych do niej egzemplarzy Ministrowi Kul- tury i Dziedzictwa Narodowego, które to zgłoszenie powinno wskazywać numer ka-talogowy nagrania, zawarte w nim utwory (z podaniem autorów, artystów wykonawców i czasu trwania nagrania) oraz liczbę i rodzaj egzemplarzy.
Ograniczenie czasowe roszczeń majątkowych polega z kolei na tym, że ulegają one przedawnieniu, które uniemożliwia skuteczne poszukiwanie ochrony. Jeśli pozwany zgłosi zarzut przedawnienia, które rzeczywiście nastąpiło, sąd po stwierdzeniu tego faktu nie będzie dalej rozpatrywał sprawy, uznając wysunięte roszczenie za spóźnione. Przedawnienie dotyczy roszczeń majątkowych z tytułu naruszenia zarówno praw majątkowych, jak i praw osobistych.
Najnowsze komentarze