Właściwy tryb postępowania

W sprawach z zakresu prawa pracy odrzucenie pozwu wniesionego przez pracownika nie może nastąpić z powodu niedopuszczalności drogi sądowej, gdy do rozpoznania sprawy właściwy jest inny organ. W tym wypadku sąd – postanowieniem wydanym na posiedzeniu niejawnym – powinien przekazać mu sprawę powinien jednak sprawę rozpoznać, gdy organ ten uznał się uprzednio za niewłaściwy. Wniesienie do sądu pozwu, przekazanego innemu organowi, wywołuje skutki, jakie ustawa wiąże z wytoczeniem powództwa (art. 464 k.p.c.).

Wymagania formalne, jakim ma odpowiadać pozew, dotyczą również wniosku o wszczęcie postępowania nieprocesowego, z tą jednak zmianą, że zamiast pozwanego należy wymienić zainteresowanych w sprawie jednakże prokurator nie wskazuje osoby, na rzecz której zgłasza wniosek (art. 511 k.p.c.). Poza tym bezprzedmiotowe jest zgłaszanie dodatkowych wniosków, takich jak: o nadanie postanowieniu rygoru natychmiastowej wykonalności czy o przeprowadzenie rozprawy w nieobecności wnioskodawcy (art. 521 i 513 k.p.c.).

Wymagania co do treści wniosku nie mają zastosowania do zawiadomienia pochodzącego od osoby zainteresowanej, a tym bardziej do zawiadomienia organu administracji państwowej, które jest podstawą wszczęcia postępowania z urzędu. Pomimo to przewodniczący może w razie niedokładności lub niejasności zawiadomienia zażądać jego uzupełnienia.

W postępowaniu nieprocesowym inaczej ponadto przedstawia się zagadnienie określenia żądania wniosek z zasady ma na celu wszczęcie danego rodzaju postępowania, którego wynik ma być określony przez sąd z urzędu w sentencji postanowienia orzekającego co do istoty sprawy. Dopuszczalne jednak, a niekiedy pożądane jest zaproponowanie we wniosku treści takiego postanowienia (niejako w formie sugestii). Jeśli we wniosku nie zostały wymienione wszystkie osoby zainteresowane, przewodniczący powinien wezwać wnioskodawcę o ich wskazanie w taki sposób, aby możliwe było następnie ich wezwanie (z urzędu) do udziału w sprawie nie może jednak nastąpić zwrot wniosku wskutek niezastosowania się wnioskodawcy do zarządzenia.