Zasada niezawisłości sędziowskiej nie może oznaczać dowolności w sto-sowaniu wykładni prawa, pozostawałoby to bowiem w” sprzeczności z konstytucyjną zasadą praworządności. Sędzia powinien znać i uwzględ- niać w wykonywaniu swej funkcji jurysdykcyjnej aktualną problematykę społeczną gospndar.czą~~1 potityCzną państwa, powinTen Kierować się ogólnymi, ustalonymi przez iudykature i naukę zasadami wykładni prawa 6raz regułami loaicznegon^TErrrRrw-aTrra, przy czynr-zwtągaT^ieśtr- r Tjwykładnią autentyczną zaw^ą~vvśamej ustawier
– wykładnią zawartą w motywach wyroku rewizyjnego przekazującego sprawę do ponownego rozpoznania (art. 389 k.p.c.)
– wykładnią zawartą w uchwale Sądu Najwyższego udzielającego odpowiedzi na pytanie prawne w konkretnej sprawie (art. 391 k.p.c.)
– wykładnią zawartą w uchwale Sądu Najwyższego wpisaną do księgi zasad prawnych (art. 23-24 ustawy o Sądzie Najwyższym).
Naturalne niejako, a jednocześnie zrozujjiiaŁe_wyłączenie dowolności sędziego w rozpoznawaniu spraw polega na tym, że ieao postawa poznaczą Poegmafąca._ieao własne, wewnętrzne przekonanie kształtowane jest pod wpływem obyczajów i poglądów społeczeństwa, w którym sędzia żyję… i któremu służy swą odpowiedzialną pracą o doniosłym znaczeniu^- Świadomość sędziego powinna nieustannie skłaniać go do k&alxou^i_j
Najnowsze komentarze