Wraz z wykreśleniem zapisu

Jeżeli chodzi o kwestię likwidacji amnestii dla piratów, to wykreślenie art. 124 ust. 3 ustawy doprowadziło niewątpliwie do zwiększenia zakresu ochrony programów komputerowych. Zgodnie bowiem z powyższym przepisem, jeśli przed 24.5.1994 r. doszło do naruszenia praw do twórczego programu, jego autor nie mógł dochodzić ochrony i wysuwać roszczeń wobec posiadacza (naruszyciela) na podstawie przepisów ustawy o prawie autorskim z 1952 r. Nie oznaczało to, iż nielegalny użytkownik mógł ignorować nowe przepisy, gdyż dalsze korzystanie z programu w takiej sytuacji dozwolone było tylko pod warunkiem zachowania wymogów określonych w art. 75 ustawy. Poza tym kontynuowanie użytkowania programu w zakresie dalej idącym niż dotychczasowy (sprzed 24.5.1994 r.) już przed wejściem w życie nowelizacji było zabronione (por. art. 124 ust. 3 zd. 3).

Wraz z wykreśleniem zapisu, statuującego amnestię dla piratów komputerowych, znikną przy tym wątpliwości, istniejące w kontekście nie objętego nowelizacją art. 129 ustawy, zgodnie z którym art. 124 ust. 3 wszedł w życie w dacie ogłoszenia ustawy, czyli po 23.2.1994 r. Praktyczne znaczenie tego zapisu polegało na ewentualnym skróceniu o trzy miesiące amnestii dla naruszycieli praw autorskich do programu. Aby zapewnić spójność tej niezsynchronizowanej konstrukcji, zakładano, że wyjątkowo, w kontekście art. 124 ust. 3 ustawy, ustawodawca dopuścił stosowanie jej przepisów już od dnia ogłoszenia, co dawałoby podstawę twierdzeniu, iż sprzeniewierzenie się prawom autora programu po publicznym zakomunikowaniu ustawy w sposób urzędowy przez jej ogłoszenie nie może być legalizowane i wobec tego działania takie są bezprawne. Obecnie znaczenie podobnych dywagacji interpretacyjnych ogranicza się do przypadków powoływania się w praktyce na uchylony art. 124 ust. 3 ustawy ze względu na zdarzenia zaistniałe przed wejściem w życie omawianej nowelizacji, która przepis ten definitywnie wyeliminowała.