Za zgodą stron interwenient uboczny może wejść na miejsce strony, do której przystąpił. Tego rodzaju sukcesja stron nie jest zależna od zgody sądu, który jednak powinien do niej nie dopuścić, jeżeli zamiast dotychczasowej strony wstępuje podmiot podległy właściwości organu pozasądowego (np. niedopuszczalna jest zmiana stron, gdy przeciwnikiem strony popieranej jest podmiot arbitrażowy). Zależnie od stosunku prawnego łączącego stronę i interwenienta możliwe jest wstąpienie interwenienta obok strony (np. wstąpienie interwenienta współwłaściciela obok powoda – także współwłaściciela).
Stanowisko w procesie interwenienta ubocznego, a zwłaszcza jego uprawnienia do działania, pozostają w zależności od charakteru interwencji ubocznej – nie samo istnej albo samoistnej. Przy pierwszej oddziaływanie wyroku na sferę prawną interwenienta następuje jedynie w sposób pośredni. W tym wypadku interwenient jest uprawniony do wszelkich czynności procesowych dopuszczalnych według stanu sprawy, które jednak nie mogą pozostawać w sprzeczności z czynnościami i oświadczeniami strony, do której przystąpił. Natomiast w wypadku, gdy z istoty spornego stosunku prawnego lub z przepisu ustawy wynika, że wyrok w sprawie ma wywołać bezpośredni skutek prawny w stosunkach między interwenientem a przeciwnikiem strony, do której interwenient przystąpił, do stanowiska interwenienta w procesie stosuje się odpowiednio przepisy ¦’o współuczestnictwie jednolitym. Wskazać tu można przykładowo sytuację, gdy w sprawie o ustalenie ojcostwa, wszczętej na skutek powództwa dziecka, matka wstąpiła do sprawy już jako interwenient uboczny po jego stronie. W każdym razie interwenient uboczny samoistny nie jest uprawniony do współudziału w aktach dy- spozytywnych (np. uznanie powództwa, zawarcie ugody), nie jest on bowiem stroną w procesie.
Najnowsze komentarze