Późniejsze skutki interwencji ubocznej (tj. aktualne dopiero w ewentualnym późniejszym procesie lub w innym postępowaniu) polegają na tym, że interwenient nie może w stosunku do strony, do której przystąpił, podnieść zarzutu, że sprawa została rozstrzygnięta błędnie albo że strona ta prowadziła proces wadliwie, chyba że stan sprawy w chwili przystąpienia interwenienta uniemożliwił mu korzystanie ze środków obrony albo że strona umyślnie lub przez niedbalstwo nie skorzystała ze środków, które nie były interwenientowi znane. Chodzi tu o wszelkie czynności procesowe mogące doprowadzić do korzystnego dla strony wyniku procesu.
Z interwencją uboczną pozostaje w związku przypozwanie, które ma na celu zabezpieczenie strony przed zarzutem wadliwie przeprowadzonego procesu.
Strona, której w razie niekorzystnego dla niej rozstrzygnięcia przysługiwałoby roszczenie względem osoby trzeciej albo przeciwko której osoba trzecia mogłaby wystąpić z roszczeniem, może zawiadomić taką osobę o toczącym się procesie i wezwać ją do wzięcia w nim udziału. W tym celu strona wnosi do sądu pismo procesowe wskazujące przyczynę wezwania i stan sprawy. Pismo to doręcza się niezwłocznie osobie trzeciej, która może zgłosić swe przystąpienie do strony jako interwenient uboczny (art. 84 k.p.c.).
Przypozwanie nie wywiera żadnych bezpośrednich skutków procesowych, w szczególności nie czyni przypozwanej osoby trzeciej uczestnikiem procesu. Ponadto sam fakt przypozwania osoby trzeciej nie zwalnia jej od obowiązku wykazania interesu prawnego w zgłoszeniu interwencji ubocznej. Jednakże z opozycją może wystąpić strona przeciwna, a nie ta strona, która dokonała przypozwania i tym samym wyraziła swą gotowość do przyjęcia osoby przypozwanej w charakterze interwenienta ubocznego.
Najnowsze komentarze