Większość wymienionych w Rozdziale 14 ustawy przestępstw wymierzona jest w prawa autorskie i wszystkie prawa pokrewne (por. art. 115 ust. 2 i 3, art. 116 i art. 117 ustawy). Sprawcy przestępstw z art. 115 ust. 1 oraz art. 119 ustawy naruszają prawa twórców i artystów wykonawców. Specyficzny charakter mają natomiast czyny przewidziane w art. 118 ustawy, gdyż wspierają one bezpośrednie naruszenia praw autorskich lub praw pokrewnych, stypizowane w art. 116 i art. 117 ustawy przez pomocnictwo w obrocie bezprawnie wytworzonymi nośnikami chronionych dóbr niematerialnych.
Odnośnie do systemu ochrony z tytułu prawa karnego najbardziej charaktery-stycznym zabiegiem, zastosowanym w ramach nowelizacji ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z 9.6.2000 r., jest zwiększenie wysokości sankcji karnych (dotyczy to np. art. 115 ust. 1 oraz art. 118 ust. 1 i 2 ustawy). Ustawodawca posłużył się jednak tutaj także innymi metodami, do których zaliczyć należy: wprowadzenie nowych typów przestępstw (por. art. 118 ust. 3 oraz art. 118* ustawy) lub poszerzanie zakresu przedmiotowego czynów już wcześniej penalizowanych (dotyczy to np. art. 115 ust. 3 ustawy, w przypadku nowelizacji którego można mieć wątpliwości, czy uprawnienia z art. 18,19 ust. 1 i 2, art. 20 ust. 1 i 2 oraz art. 40 ust. 1 i 2 prawidłowo określone zostały jako prawa autorskie oraz art. 119 mimo iż w drugim z powyższych przepisów obok utworów dodane zostały artystyczne wykonania, fonogramy i wideogramy, odnieść można wrażenie, iż ustawodawca po macoszemu potraktował zwłaszcza nowe, „wydawnicze” przedmioty praw pokrewnych, które w przepisach poświęconych odpowiedzialności karnej są praktycznie nieobecne).
Najnowsze komentarze