Poza właściwymi wynagrodzeniami, wypłacanymi w związku z wykorzystywaniem konkretnych utworów czy przedmiotów praw pokrewnych, ustawa przewiduje namiastki honorariów w postaci różnego rodzaju opłat, które mają w założeniu służyć wspomaganiu kreatywnej działalności. Jednym z tego rodzaju opłat są opłaty od tzw. czystych nośników.
Poza jedynym przepisem ustawy (por. art. 20) problematyce tych opłat poświęcone jest odrębne rozporządzenie Ministra Kultury i Sztuki, powołane na wstępie pod pozycją 1. Ich pobór i repartycja powierzone zostały wybranym organizacjom zbiorowego zarządzania. Ustawodawca wyszedł tutaj z założenia, iż opłaty takie są usprawiedliwione, biorąc pod uwagę to, że działalność gospodarcza obciążonych nimi osób zawdzięcza swój sukces uprawnionym podmiotom, których dzieła mogą być dzięki czystym nośnikom i odpowiednim urządzeniom technicznym zwielokrotniane.
Najnowsze komentarze