Kategorie
O mnie
Z przyjemnością chciałbym Państwa powitać na swoim blogu. Jeśli tutaj trafiłeś to z pewnością szukałeś czegoś związanego z polskim wymiarem sprawiedliwości. Mam na imię Paweł i jestem prawnikiem, specjalistą od prawa cywilnego. Swoją przygodę z tą przepiękną dziedziną nauki rozpocząłem równo 15 lat temu kontynuując prawniczą tradycję w mojej rodzinie. Na łamach tego bloga pragnę się z państwem podzielić swoimi doświadczeniami oraz odpowiedzieć na najbardziej nurtujące pytania. Wiem, że wielu z Państwa nie stać na prawnika, dlatego będę się starał w ramach czasu odpowiadać na Państwa maile. Będzie mi niezmiernie miło, jeśli chociaż części z Państwa moje artykuły bądź maile pomogą poradzić sobie z problemem. Zapraszam serdecznie. Paweł.

Metodyka pracy sędziego 65

Pismo należy doręczyć pełnomocnikowi także wówczas, gdy strona sama zgłosi wniosek o doręczenie (np. wypisu wyroku z uzasadnieniem), chyba że z treści jej pisma wynika, że cofa ona pełnomocnictwo. Natomiast wadliwe jest doręczenie pisma wprost stronie procesowej zamiast ustanowionemu przez nią pełnomocnikowi.

Doręczenia żołnierzom zasadniczej służby wojskowej, funkcjonariuszom Policji i Służby Więziennej dokonuje się przez ich organy bezpośrednio przełożone. Pismo sądowe należy przesłać z odpowiednim pismem do dowódcy, komendanta lub naczelnika jednostki, w której adresat pełni służbę. Doręczenia osobom pozbawionym wolności dokonuje się przez zarząd odpowiedniego zakładu karnego lub aresztu śledczego (art. 137 k.p.c.).

Doręczenie tzw. zastępcze polega na tym, że w sytuacji, gdy organ doręczający nie zastanie adresata w mieszkaniu, może doręczyć pismo sądowe dorosłemu domownikowi, a gdyby go nie było – administracji domu lub sołtysowi, jeżeli osoby te nie są przeciwnikami adresata w sprawie i podjęły się oddania mu pisma. Pismo dla adresata, którego doręczający nie zastanie w miejscu pracy, można doręczyć tam osobie upoważnionej do odbioru pism (art. 138 k.p.c.). Doręczenie opiera się tutaj na domniemaniu, że osoby, którym pismo zastępczo doręczono, oddadzą je adresatowi może on jednak następnie wykazać, że pismo nie zostało mu oddane albo że oddane mu zostało w czasie późniejszym (ma to znaczenie zwłaszcza wtedy, gdy wchodzi w grę przywrócenie na tej podstawie uchybionego terminu czynności procesowej). Doręczenie zastępcze może być stosowane wyłącznie do osób fizycznych.

Nie jest dopuszczalne dokonywanie doręczenia do rąk któregokolwiek uczestnika sprawy w postępowaniu nieprocesowym. Nie dotyczy to jednak sytuacji, gdy dwóch lub więcej uczestników upoważniło jednego do odbioru pism sądowych (art. 139 k.p.c.). Jest to tzw. doręczenie przez awizo, które nie ma jednak zastosowania do państwowych jednostek organizacyjnych. Datę doręczenia w ten sposób pisma stanowi:

– data odebrania pisma przez adresata w urzędzie pocztowym, jeżeli odbiór nastąpi w ciągu siedmiu dni od dnia następnego po złożeniu pisma w tym urzędzie

– data, w któej upłynął termin do odbioru pisma złożonego w urzędzie pocztowym, jeżeli przed upływem tego terminu adresat nie zgłosił się po odbiór

– data pozostawieni? pisma w miejscu doręczenia, gdy adresat lub jego domownik odmówili prz/jęcia pisma, jeśli zaś to było niemożliwe – data złożenia pisma w urzędiia pocztowym lub w lokalu urzędu właściwego terenowego organu adrrinistracji państwowej.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *