Metodyka pracy sędziego

W procesie, jako głównym trybie postępowania rozpoznawczego, rozpa-trywane są także sprawy cywilne podlegające postępowaniu sądowemu z mocy przepisów pozakodeksowych (np. art. 42 § 2 prawa spółdzielczego), jeżeli przepisy te nie przewidują wyraźnie innego trybu (zwłaszcza nieprocesowego).

Zagadnienia właściwego trybu postępowania aktualizują się już w chwili wniesienia do sądu pisma wszczynającego postępowanie. Pismo takie kierownik sekretariatu przedstawia przewodniczącemu wydziału, który wydaje zarządzenie przede wszystkim co do zarejestrowania go w odpowiednim repertorium, określając w ten sposób właściwy dla rozpoznania danej sprawy tryb postępowania. Dopiero na podstawie zarządzenia przewodniczącego zakłada się akta sprawy (§ 26 instr. sąd.).

Jeżeli z treści pisma wszczynającego postępowanie wynika, że sprawa powinna być rozpoznana w innym trybie niż podany w tym piśmie, a rozpoznanie sprawy w trybie właściwym wymaga poprawienia lub uzupełnienia pisma, przewodniczący powinien wezwać stronę do usunięcia jego braków, zawiadamiając ją o odmiennym zakwalifikowaniu pisma (art. 130 § 1 k.p.c. w zw. z § 124 ust. 1 reg.). Jednakże samo tylko mylne oznaczenie pisma lub inne oczywiste niedokładności nie powinny stanowić przeszkody do nadania pismu biegu i rozpoznania go w trybie właściwym (gdy np. z treści pisma wynika, że wnoszący je jest powodem w sprawie o alimenty, a nie wnioskodawcą w sprawie o przekazywanie do jego rąk wynagrodzenia za pracę współmałżonka).

Powód może dochodzić jednym pozwem kilku roszczeń przeciwko temu samemu pozwanemu, jeżeli nadają się one do tego samego trybu postępowania (art. 191 k.p.c.). Nie można np. łączyć roszczenia o ochronę posiadania z roszczeniem o naprawienie szkody wyrządzonej naruszeniem posiadania.