Najczęściej w praktyce część zapisów umownych pochodzi od kontrahentów, po-została zaś ich część wynika z brzmienia przepisów ustawowych. Regulacje ustawowe, normujące stosunki umowne, mają w większości charakter względnie obowiązujący. Oznacza to, iż pierwszeństwo przed nimi zyskują postanowienia kontraktowe wprowadzane do treści umowy przez strony danej transakcji. Tylko gdy nic innego one nie postanowią stosować należy przepisy ustawowe, mające charakter uzupełniający i porządkujący zarazem praktykę obrotu cywilnoprawnego.
Kształt konkretnych uprawnień kontraktowych zależy w głównej mierze od umiejętnych sformułowań tekstu umowy. Im jest on bardziej przejrzysty i przewidujący mogące powstać w przyszłości wątpliwości, tym mniej kontrowersji będzie budziła realizacja przyjętych w umowie zobowiązań.
Najnowsze komentarze