Za co nie jest pobierana opłata kancelaryjna?

– wniosku o zwolnienie od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych oraz od zażalenia na postanowienie w tym przedmiocie,

– wniosku o zabezpieczenie powództwa lub roszczenia w postępowaniu nieprocesowym zgłoszonego w piśmie rozpoczynającym postępowanie,

– wniosku będącego podstawą wszczęcia przez sąd opiekuńczy po-stępowania z urzędu oraz od pism składanych sądowi opiekuńczemu w wykonaniu obowiązku wynikającego z ustawy albo nałożonego przez sąd,

– wniosku o przyjęcie oświadczenia o uznanie dziecka, o nadanie dziecku nazwiska oraz o przysposobienie dziecka,

– wniosku o przesłuchanie świadka testamentu ustnego, o otwarcie i ogłoszenie testamentu oraz o zwolnienie z obowiązku wykonawcy testamentu,

– wniosku o uznanie za zmarłego lub stwierdzenie zgonu osób, których zaginięcie pozostaje w związku z wojną rozpoczętą 1 września 1939 r., oraz 0 uchylenie postanowienia orzekającego uznanie za zmarłego lub stwierdzenie zgonu.

Do opłat od podań i świadectw urzędowych nie podlegających opłacie sądowej stosuje się przepisy o opłatach skarbowych. Podania 1 świadectwa urzędowe podlegające opłacie sądowej lub wyraźnie zwolnione od tej opłaty nie podlegają jednocześnie opłacie skarbowej. Nie pobiera się zatem tej opłaty także wtedy, gdy podanie lub świadectwo urzędowe nie podlega żadnej opłacie z mocy wymienionych przepisów odrębnych.

Do wydatków należą w szczególności: diety i koszty podróży należne sędziom i pracownikom sądowym oraz ryczałt należny im za dokonywanie oględzin nieruchomości rolnych położonych poza miejscowością będącą siedzibą sądu, należności świadków, biegłych i tłumaczy oraz kuratorów ustanowionych w danej sprawie, opłaty należne innym osobom lub instytucjom, koszty opłat telefonicznych i telegraficznych, koszty przewozu osób, zwierząt i rzeczy, utrzymywanie ich lub przechowywanie, koszty ogłoszeń, koszty pobytu w areszcie (art. 4 u. o k.s.), a także należności stron z tytułu udziału w postępowaniu, koszty związane z przeprowadzeniem dowodu z oględzin (np. wynagrodzenie osób udzielających pomocy przy dokonywaniu pomiarów), koszty związane z przeprowadzeniem dowodu z filmu, telewizji, fotografii itp., wynagrodzenie osoby powołanej na protokolanta w razie czynności dokonywanych poza siedzibą sądu.

Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej (np. w wypadku wyłączenia obowiązku pobierania opłat od pism podlegających odrzuceniu) do uiszczenia kosztów sądowych obowiązana jest strona, która wnosi do sądu pismo podlegające opłacie lub powodujące wydatki przy czym stroną (w rozumieniu u. o k.s.) jest każdy uczestnik postępowania, a więc poza stronami procesowymi np. świadkowie i biegli. Pismo powodujące wydatki (np. wniosek dowodowy) nie podlega jednocześnie opłacie. Prawo Skarbu Państwa do żądania kosztów sądowych przedawnia się z upływem lat trzech, licząc od dnia, w którym koszty należało uiścić (art. 5 ust. 1, art. 25 ust. 1, art. 27 ust. 1 u. o k.s.).