Gdy pozwany wnosi odpowiedź na pozew, powinien przed wdaniem się w spór, a więc pod rygorem utraty prawa późniejszego zgłoszenia, podnieść i należycie uzasadnić zarzut niewłaściwości usuwalnej sądu, zarzut istnienia zapisu na sąd polubowny oraz zarzut niezgodnego z prawem lub stanem faktycznym oznaczenia przez powoda wartości przedmiotu sporu (art. 25 § 2, art. 202 k.p.c.). Powyższy termin prekluzyjny obowiązuje rygorystycznie, a więc również wtedy, gdy pozwany dopiero po wdaniu się w spór co do istoty sprawy powziął informację o istnieniu przesłanki faktycznej do zgłoszenia któregoś z wymienionych zarzutów.
Pozwany może również – rezygnując z właściwej obrony w sprawie i dążąc do zmniejszenia swoich kosztów – uznać żądanie pozwu przy czym jeśli uczyni to w odpowiedzi na pozew, która jest jego pierwszą czynnością procesową w sprawie, a nadto wykaże, iż nie dał powodu do wytoczenia powództwa, należy mu się zwrot kosztów (art. 101 k.p.c.).
Wniesienie odpowiedzi na pozew jest fakultatywne, jednakże obowiązany zawsze do jej wniesienia jest pozwany w sprawie gospodarczej (art. 47914 k.p.c.). Poza tym przewodniczący może zarządzić wniesienie odpowiedzi na pozew w sprawach zawiłych lub rozrachunkowych (art. 207 k.p.c.).
W wymienionych tu ostatnio sprawach przewodniczący, w miarę potrzeby, może ponadto zarządzić wymianę przez strony dalszych pism przygoto-wawczych przy czym powinien jednocześnie oznaczyć porządek i termin składania tych pism oraz wskazać konkretne okoliczności, które w nich mają zostać wyjaśnione. Może także zarządzić bezpośrednio wymianę pism, bez względu na to, czy strony są zastępowane przez adwokatów.
Najnowsze komentarze