W przypadku legalizacji korzystania z przedmiotów praw pokrewnych, powstałych przed wejściem nowelizowanej ustawy w życie (por. art. 126 ust. 2 ustawy), legalizacja ta została w wyniku zmiany ustawowej zawężona podmiotowo. Obecnie z jej dobrodziejstw nie mogą bowiem już korzystać, jak to było przed wejściem w życie nowelizacji, publiczne organizacje radiowe i telewizyjne (co pozostaje zresztą w zgodzie z wykreśleniem przeznaczonej dla nich licencji ustawowej z dawnego art. 21 ust. 1 ustawy), a jedynie szkoły w celach dydaktycznych.
Przy okazji przeprowadzania zmiany ustawy w tym zakresie zaniechano jednak skorygowania dwóch występujących w brzmieniu art. 126 ust. 2 niejasności: 1) nadal istnieje w ramach tego przepisu niezrozumiałe stwierdzenie, mówiące o „wideogra- mach, nie będących filmami fabularnymi” (sugeruje się w ten sposób, iż utwór może być jednocześnie przedmiotem praw pokrewnych, co stanowi ewidentne nieporozumienie) oraz 2) w końcowej części powyższej normy mowa jest o korzystaniu z utrwalonych na fonogramach i wideogramach artystycznych wykonań, bez jednoznacznego wskazania, iż chodzi tutaj o fonogramy i wideogramy, sporządzone przed wejściem znowelizowanej ustawy w życie.
Najnowsze komentarze