Udział prokuratora w sprawie cywilnej

Udziałowi prokuratora w sprawie cywilnej na skutek jego wstąpienia do toczącego się procesu kodeks nie stawia żadnych ograniczeń (art. 60 § 1 k.p.c.) może on wstąpić do każdej sprawy i w każdym stadium procesu – aż do prawomocnego jego zakończenia, może także w każdej chwili zgłosić swoje wystąpienie. Przystąpienie prokuratora do sprawy powinno być dokonane w sposób wyraźny – w piśmie procesowym lub przez złożenie odpowiedniego oświadczenia do protokołu rozprawy. Może on przy tym swoje wstąpienie do sprawy połączyć z jakąkolwiek czynnością procesową dopuszczalną ze względu na stan sprawy (np. z wniesieniem środka zaskarżenia).

Prokurator powinien wskazać, czy i do której strony przystępuje, nie jest jednak związany z żadną ze stron i w toku sprawy może zmienić swoje stanowisko, np. poprzeć obronę pozwanego, mimo że uprzednio popierał roszczenie powoda. Prokurator uprawniony jest do składania oświadczeń i zgłaszania wniosków, jakie uzna za celowe i potrzebne, oraz przytaczania faktów i dowodów na ich potwierdzenie. Strony zaś mogą samodzielnie dokonywać czynności dyspozytywnych oraz innych czynności procesowych. Sąd jednak obowiązany jest rozważyć w każdym wypadku sprzeciw prokuratora, np. przy cofnięciu pozwu lub uznaniu powództwa.

Dopiero od chwili, kiedy prokurator zgłosił udział w procesie, należy mu doręczać pisma procesowe, zawiadomienia o terminach i posiedzeniach oraz orzeczenia sądowe.

W celu umożliwienia prokuratorowi wzięcia udziału w sprawach o unieważnienie oraz o ustalenie istnienia albo nieistnienia małżeństwa i w sprawach o zaprzeczenie ojcostwa oraz o unieważnienie uznania dziecka, sąd obowiązany jest doręczyć mu odpis pozwu i zawiadamiać o terminach rozpraw (art. 449 § 1, art. 457 k.p.c.).